n normalnego
Encyklopedia PWN
niwelacja
technika pomiarowa stosowana w geodezji, służąca do wyznaczania różnic wysokości punktów w terenie oraz wysokości punktów względem przyjętego układu (systemu) odniesienia.
[fr. < łac.],
benzyna
bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu, będąca mieszaniną węglowodorów;
[fr. benzine < średniow. łacina benzoe ‘żywica’],
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, wprowadzone niezależnie przez I. Newtona i G.W. Leibniza pod koniec XVII w. jako nowe narzędzie rachunkowe;
tranzystor
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
[ang.],
mat. układ 3 płaszczyzn, parami prostopadłych, przecinających się w punkcie P danej krzywej przestrzennej; są to: 1) płaszczyzna ściśle styczna, wyznaczona przez wersory i , 2) płaszczyzna normalna, wyznaczona przez i , 3) płaszczyzna prostująca (rektyfikująca), wyznaczona przez wersory i ;